پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

بعد از ترور هنیه در ایران، رهبر انقلاب دستور خونخواهی را دادند. معنای ساده این دستور یعنی زدن سرشاخه / سرشاخه هایی در حد هنیه و حدود بیست ترور گذشته اسرائیل در ایران ، لبنان ، عراق. اما پیگیری این دستور حاکمیتی به معنای کم توجهی به تحلیل مستمر وضعیت و راهبردهای تقابلی رژیم صیهونیستی نخواهد بود. تجارب موجود نشان می دهد که روش های درگیری اسرائیلی ها در چهار روش ترور افراد مهم و سرشاخه ها با کمترین تخریب حاشیه ای ( ترور تمییز) ، زدن و خرابکاری در تاسیسات نظامی و امنیتی ، زدن و خرابکاری در زیرساخت های کلان خدمات رسان و در نهایت ، تهاجم عمومی و کشتار جمعی با حمله به مردم بی دفاع برای ایجاد رعب و وحشت خلاصه می شود. مورد اول و دوم ، بشدت نیازمند اشرافیت اطلاعاتی و امنیتی بوده ( حساس شدن به جریان نفوذ و جاسوسی)، مورد سوم امری ترکیبی و عموما فن پایه با همکاری مزدوران احتمالی داخلی و تلاش های نظامی احتمالی خودشان قابل تعقیب بوده و مورد چهارم ، امری ضد انسانی بوده که باید حتی برای آن هم آمادگی لازم را داشت و سناریوسازی نمود. اینکه سناریوهای احتمالی دفاع مشروع یا حمله پیش دستانه ، فقط در برخورد مستقیم نظامی و یا درگیری با خود اسرائیل و فراموش سازی هم پیمانان و همراهی کنندگان این رژیم، خلاصه گردد، اشتباهی نابخشودنی است . اینکه پاسخ دهی، صرفا مبتنی بر هیجانات و بعضا شور دینی و انقلابی دنباله گیری شود، مسلما پیامدهای ناگواری خواهد داشت. تبدیل تهدید به فرصت با نگاهی چابک و وارد کردن ضربه موثر، باید در دستور کار باشد. اسرائیل اصول غافلگیری ،پنهانکاری، مظلوم نمایی ، پنهان شدن پشت دول غربی و اروپایی ، رسواسازی ، نفوذ و مزدورگیری را همیشه در دستور کار خود دارد. بر این قاعده ، راهبردهای تهاجمی و دفاعی کشور، باید با نظر داشت به این اصول و برای چهار سطح مختلف درگیری ، طراحی شود. آشنایی با وضعیت شهرها ، صنایع زیر ساختی، تاسیسات نظامی و امنیتی کشور، سرشاخه های نظامی و امنیتی و سیاستگذار پشت پرده رژیم اشغالگر، شبکه های نفوذ برون مرزی اسرائیل و مواردی همانند، باید با نگاهی سطح بندی شده مورد توجه قرار گیرد.

عامل ترور شهید عماد مغنیه یکی از فرماندهان نظامی حزب‌الله لبنان، شناسایی شد.